1. అటుతరువాత అర్తహషస్త రాజు ఏలుబడికాలమున ఇరువదియవ సంవత్సరములో నీసాను మాసమందు రాజు ద్రాక్షారసము త్రాగవలెనని చూచుచుండగా నేను ద్రాక్షారసము తీసికొని రాజునకు అందించితిని. అంతకు పూర్వము నేనెన్నడును అతనియెదుట విచారముగా ఉండలేదు.

1. And it came to pass in the month Nisan, in the twentieth year of Artaxerxes, the king, [that as] wine [was] before him, I took up the wine and gave [it] unto the king. And as I had not been sad before in his presence,

2. కాగా రాజునీకు వ్యాధిలేదు గదా, నీ ముఖము విచారముగా ఉన్నదేమి? నీ హృదయదుఃఖము చేతనే అది కలిగినదని నాతో అనగా

2. the king said unto me, Why [is] thy countenance sad, seeing thou [art] not sick? This [is] nothing [else] but brokenness of heart. Then I was very sore afraid

3. నేను మిగుల భయపడిరాజు చిరంజీవి యగునుగాక, నా పితరుల సమాధులుండు పట్టణము పాడైపోయి, దాని గుమ్మములును అగ్నిచేత కాల్చబడి యుండగా నాకు దుఃఖముఖము లేకపోవునా అని రాజుతో అంటిని.

3. and said unto the king, Let the king live for ever; why should not my countenance be sad, when the city, the house of my fathers' sepulchres, [lies] waste, and the its gates are consumed with fire?

4. అప్పుడు రాజుఏమి కావలసి నీవు మనవి చేయుచున్నావని నన్నడుగగా, నేను ఆకాశమందలి దేవునికి ప్రార్థన చేసి

4. Then the king said unto me, For what dost thou make request? So I prayed to the God of the heavens.

5. రాజుతోనీ సముఖమందు నేను దయపొందినయెడల, నా పితరుల సమాధులుండు పట్టణమును తిరిగి కట్టునట్లుగా నన్ను యూదాదేశమునకు పంపుడని వేడుకొనుచున్నానని నేను మనవి చేసితిని.

5. And I said unto the king, If it pleases the king, and if thy servant has found favour in thy sight, that thou would send me unto Judah, unto the city of my fathers' sepulchres, that I may rebuild it.

6. అందుకు రాజు రాణి తన యొద్ద కూర్చునియుండగానీ ప్రయాణము ఎన్నిదినములు పట్టును? నీవు ఎప్పుడు తిరిగి వచ్చెదవని అడిగెను. నేను ఇంత కాలమని చెప్పినప్పుడు రాజు నన్ను పంపుటకు చిత్తము గలవాడాయెను.

6. Then the king said unto me (the queen also sitting by him), For how long shall thy journey be, and when wilt thou return? So the matter pleased the king, and he sent me; and I set him a time.

7. ఇదియు గాక రాజుతో నే నిట్లంటిని రాజున కనుకూలమైతే యూదాదేశమున నేను చేరువరకు నన్ను దాటించునట్లుగా నది యవతల నున్న అధికారులకు తాకీదులను,

7. Moreover, I said unto the king, If it pleases the king, let letters be given me to the captains on the other side of the river, that they may convey me over until I come into Judah,

8. పట్టణప్రాకారమునకును, మందిరముతో సంబంధించిన కోటగుమ్మములకును, నేను ప్రవేశింపబోవు ఇంటికిని, దూలములు మ్రానులు ఇచ్చునట్లుగా రాజుగారి అడవులను కాయు ఆసాపునకు ఒక తాకీదును ఇయ్యుడని అడిగితిని; ఆలాగు నాకు తోడుగా ఉండి నాకు కృప చూపుచున్న నా దేవుని కరుణా హస్తముకొలది రాజు నా మనవి ఆలకించెను.

8. and a letter unto Asaph, the keeper of the king's forest, that he may give me timber to make beams for the gates of the palace of the house and for the wall of the city and for the house that I shall enter into. And the king granted me, according to the good hand of the LORD upon me.

9. తరువాత నేను నది యవతలనున్న అధికారులయొద్దకు వచ్చి వారికి రాజుయొక్క తాకీదులను అప్పగించితిని. రాజు నాతోకూడ సేనాధిపతులను గుఱ్ఱపురౌతులను పంపించెను.

9. Then I came to the captains of the other side of the river and gave them the king's letters. Now the king had sent princes of the army and horsemen with me.

10. హోరోనీయుడైన సన్బల్లటును, అమ్మోనీయుడైన టోబీయా అను దాసుడును ఇశ్రాయేలీయులకు క్షేమము కలుగజేయు ఒకడు వచ్చెనని విని బహుగా దుఃఖపడిరి.

10. When Sanballat, the Horonite, and Tobiah, the servant, the Ammonite, heard [of it], it grieved them exceedingly that there was come a man to seek the welfare of the sons of Israel.

11. అంతట నేను యెరూషలేమునకు వచ్చి మూడు దినములు అక్కడనే యుండి

11. So I came to Jerusalem, and was there three days.

12. రాత్రియందు నేనును నాతోకూడ నున్న కొందరును లేచితివిు. యెరూషలేమునుగూర్చి దేవుడు నా హృదయమందు పుట్టించిన ఆలోచననునేనెవరితోనైనను చెప్పలేదు. మరియు నేను ఎక్కియున్న పశువుతప్ప మరి యే పశువును నాయొద్ద ఉండ లేదు.

12. And I arose in the night, I and some few men with me; neither did I tell [any] man what my God had put in my heart to do at Jerusalem; neither [was there any] beast with me, except the beast that I rode upon.

13. నేను రాత్రికాలమందు లోయద్వారముగుండ భుజంగపు బావియెదుటికిని పెంట ద్వారము దగ్గరకును పోయి, పడద్రోయబడిన యెరూషలేముయొక్క ప్రాకా రములను చూడగా దాని గుమ్మములు అగ్నిచేత కాల్చబడి యుండెను.

13. And I went out by night by the gate of the valley, even before the fountain of the dragon and to the dung port and considered the walls of Jerusalem, which were broken down, and the its gates were consumed with fire.

14. తరువాత నేను బుగ్గగుమ్మమునకు వచ్చి రాజు కోనేటికిని వెళ్లితిని గాని, నేను ఎక్కియున్న పశువు పోవుటకు ఎడము లేకపోయెను.

14. Then I went on to the gate of the fountain and to the king's pool, but [there was] no place for the beast [that was] under me to pass.

15. నేను రాత్రి యందు మడుగు దగ్గరనుండి పోయి ప్రాకారమును చూచినమీదట వెనుకకు మరలి లోయ గుమ్మములో బడి తిరిగి వచ్చితిని.

15. Then went I up in the night by the brook and considered the wall and turned back and entered by the gate of the valley and [so] returned.

16. అయితే నేను ఎచ్చటికి వెళ్లినది యేమి చేసినది అధికారులకు తెలియలేదు. యూదులకే గాని యాజకులకే గాని యజమానులకే గాని అధికారులకే గాని పనిచేయు ఇతరమైనవారికే గాని నేను ఆ సంగతి చెప్పి యుండలేదు.

16. And the rulers did not know where I had gone or what I had done; neither had I as yet told [it] to the Jews nor to the priests nor to the nobles nor to the rulers nor to the rest that did the work.

17. అయితే వారితో నేనిట్లంటినిమనకు కలిగిన శ్రమ మీకు తెలిసియున్నది, యెరూషలేము ఎట్లు పాడైపోయెనో దాని గుమ్మములు అగ్నిచేత ఎట్లు కాల్చబడెనో మీరు చూచియున్నారు, మనకు ఇకమీదట నింద రాకుండ యెరూషలేముయొక్క ప్రాకారమును మరల కట్టుదము రండి.

17. Then said I unto them, Ye see the distress that we [are] in, how Jerusalem [lies] waste and its gates are burned with fire; come, and let us build up the wall of Jerusalem, that we be no longer in reproach.

18. ఇదియుగాక నాకు సహాయము చేయు దేవుని కరుణాహస్తమును గూర్చియు, రాజు నాకు సెలవిచ్చిన మాటలన్నియు నేను వారితో చెప్పితిని. అందుకు వారు - మనము కట్టుటకు పూనుకొందము రండని చెప్పి యీ మంచికార్యము చేయుటకై బలము తెచ్చుకొనిరి.

18. Then I told them how the hand of my God was good upon me and likewise the king's words that he had spoken unto me. And they said, Let us rise up and build. So they comforted their hands for good.

19. అయితే హోరోనీయుడైన సన్బల్లటును, అమ్మో నీయుడైన దాసుడగు టోబీయా అనువాడును, అరబీయు డైన గెషెమును ఆ మాట వినినప్పుడు మమ్మును హేళన చేసి మా పని తృణీకరించి మీరు చేయు పనియేమిటి? రాజుమీద తిరుగుబాటు చేయుదురా అని చెప్పిరి.

19. But when Sanballat, the Horonite, and Tobiah, the servant, the Ammonite, and Geshem, the Arabian, heard [it], they laughed us to scorn and despised us and said, What is this thing that ye do? Will ye rebel against the king?

20. అందుకు నేను - ఆకాశమందు నివాసియైన దేవుడు తానే మా యత్నమును సఫలము చేయును గనుక ఆయన దాసులమైన మేము కట్టుటకు పూనుకొనుచున్నాము, యెరూషలేమునందు మీకు భాగమైనను స్వతంత్రమైనను జ్ఞాపక సూచనయైనను లేదని ప్రత్యుత్తరమిచ్చితిని.

20. Then I gave them a reply and said unto them, The God of the heavens, he will prosper us; therefore, we, his servants, will arise and build; but ye have no portion nor righteousness, nor memorial in Jerusalem.: