యూదా దేశంలో కరువు. (1-7) ప్రజల పేరుతో పాపపు ఒప్పుకోలు. (8-9)
ప్రజలు ఏడ్చారు, అయినప్పటికీ వారి కన్నీళ్లు వారి ప్రార్థన యొక్క వ్యక్తీకరణ కంటే వారి బాధ మరియు తప్పుల ప్రతిబింబం. నీటి ఆశీర్వాదానికి కృతజ్ఞతలు తెలుపుదాం, కాబట్టి దాని లేకపోవడం ద్వారా దాని నిజమైన విలువను మనం ఎప్పటికీ నేర్చుకోవలసిన అవసరం లేదు. రైతులు దైవ ప్రావిడెన్స్పై ఎలా ఆధారపడుతున్నారో పరిశీలించండి; దేవుడు తమ పొలాలకు అవసరమైన వర్షాన్ని అందిస్తే తప్ప వారు ఆశతో దున్నలేరు లేదా విత్తలేరు.
అడవి జంతువుల పరిస్థితి కూడా చాలా దయనీయంగా ఉంది. ప్రజలు ప్రార్థన చేయడానికి ఆసక్తి చూపకపోవచ్చు, కానీ ప్రవక్త వారి తరపున మధ్యవర్తిత్వం వహించాడు. వినయంతో పాపం ఒప్పుకున్నారు. మన పాపాలు మనపై నిందలు వేయడమే కాకుండా మనకు వ్యతిరేకంగా సాక్ష్యమిస్తున్నాయి. ప్రార్థనలో, మన అత్యంత బలవంతపు విన్నపాలు దేవుని నామ మహిమ నుండి తీసుకోబడినవి. మన భూసంబంధమైన సుఖాలను కోల్పోవడం కంటే దేవుని నిష్క్రమణకు మనం ఎక్కువగా భయపడాలి. దేవుడు ఇజ్రాయెల్కు తన మాటను విశ్వసించమని ఇచ్చాడు. మన ప్రార్థనలలో, మన వ్యక్తిగత సౌలభ్యం కంటే దేవుని మహిమ గురించి ఎక్కువ శ్రద్ధ చూపడం సముచితం. మనం ఇప్పుడు ప్రభువు వద్దకు తిరిగి వస్తే, ఆయన కృపకు మెచ్చి మనలను రక్షిస్తాడు.
శిక్షించాలనే దైవిక ఉద్దేశ్యం ప్రకటించబడింది. (10-16)
ప్రభువు యూదులను "తన ప్రజలు" అని కాకుండా "ఈ ప్రజలు" అని సూచించాడు, ఎందుకంటే వారు అతని సేవను విడిచిపెట్టారు మరియు ఫలితంగా, వారి అతిక్రమణలకు అనుగుణంగా వారిని శిక్షించాలని ఆయన ఉద్దేశించారు. వారి తరపున మధ్యవర్తిత్వం వహించవద్దని అతను యిర్మీయాకు సూచించాడు. తప్పు చేసినవారిలో, అబద్ధ ప్రవక్తలు గొప్ప అపరాధాన్ని భరించారు. ప్రభువు వారిని ఖండించాడు మరియు ప్రజలు వారి తప్పుడు ప్రవచనాలకు ప్రాధాన్యత ఇస్తారు కాబట్టి, వారు తీర్పు నుండి తప్పించుకోలేరు. ఈ మోసపూరిత ఉపాధ్యాయులు పశ్చాత్తాపం, విశ్వాసం, మార్పిడి మరియు పవిత్ర జీవితం అవసరం లేకుండా శాంతి మరియు మోక్షాన్ని ఆశించేలా ప్రజలను తప్పుదారి పట్టించారు. ఏది ఏమైనప్పటికీ, అసత్యాన్ని స్వీకరించేవారు దానిని సాకుగా ఉపయోగించలేరు; తమకు భయం లేదని వారు పేర్కొన్నప్పటికీ, వారి చర్యల యొక్క పరిణామాలను వారు అనుభవిస్తారు.
ప్రజలు ప్రార్థిస్తారు. (17-22)
యిర్మీయా తన స్వంత అతిక్రమణలను మరియు తన ప్రజల ఉల్లంఘనలను బహిరంగంగా ఒప్పుకున్నాడు. అయినప్పటికీ, అతను తన ఒడంబడికను గౌరవించమని ప్రభువును వేడుకున్నాడు. వారి కష్టకాలంలో, అన్యజనులు పూజించే విగ్రహాలు ఏవీ సహాయం అందించలేకపోయాయి లేదా స్వర్గం వారి స్వంత ఇష్టానుసారం వర్షాన్ని కురిపించలేదు. ప్రభువు తన దయగల సింహాసనం వద్ద తనను వేడుకోవడానికి ఇష్టపడే వ్యక్తులను ఎప్పటికీ కనుగొంటాడు. నిజమైన పశ్చాత్తాపపడే ప్రతి పాపికి క్షమాపణ ఇవ్వడానికి అతను సిద్ధంగా ఉన్నాడు. మన నేరస్థుల దేశం తరపున మన పిటిషన్లను పట్టించుకోకూడదని ఆయన ఎంచుకున్నప్పటికీ, వారి తప్పును గుర్తించి అతని దయను కోరే వారందరికీ ఆయన నిశ్చయంగా మోక్షాన్ని ప్రసాదిస్తాడు.