1. తరువాత దావీదు కుమారుడగు అబ్షాలోమునకు తామారను నొక సుందరవతియగు సహోదరియుండగా దావీదు కుమారుడగు అమ్నోను ఆమెను మోహించెను.

1. tharuvaatha daaveedu kumaaruḍagu abshaalōmunaku thaamaaranu noka sundharavathiyagu sahōdariyuṇḍagaa daaveedu kumaaruḍagu amnōnu aamenu mōhin̄chenu.

2. తామారు కన్యయైనందున ఆమెకు ఏమి చేయవలెనన్నను దుర్లభమని అమ్నోను గ్రహించి చింతాక్రాంతుడై తన చెల్లెలైన తామారునుబట్టి చిక్కిపోయెను.

2. thaamaaru kanyayainanduna aameku ēmi cheyavalenannanu durlabhamani amnōnu grahin̄chi chinthaakraanthuḍai thana chellelaina thaamaarunubaṭṭi chikkipōyenu.

3. అమ్నోనునకు మిత్రుడొకడుండెను. అతడు దావీదు సహోదరుడైన షిమ్యా కుమారుడు, అతని పేరు యెహోనాదాబు. ఈ యెహోనాదాబు బహు కపటముగలవాడు. అతడు

3. amnōnunaku mitruḍokaḍuṇḍenu. Athaḍu daaveedu sahōdaruḍaina shimyaa kumaaruḍu, athani pēru yehōnaadaabu. ee yehōnaadaabu bahu kapaṭamugalavaaḍu. Athaḍu

4. రాజకుమారుడవైన నీవు నానాటికి చిక్కిపోవుటకు హేతువేమి? సంగతి నాకు తెలియజెప్పవా అని అమ్నోనుతో అనగా అమ్నోనునా తమ్ముడగు అబ్షాలోము సహోదరియైన తామారును నేను మోహించియున్నానని అతనితో అనెను.

4. raajakumaaruḍavaina neevu naanaaṭiki chikkipōvuṭaku hēthuvēmi? Saṅgathi naaku teliyajeppavaa ani amnōnuthoo anagaa amnōnunaa thammuḍagu abshaalōmu sahōdariyaina thaamaarunu nēnu mōhin̄chiyunnaanani athanithoo anenu.

5. యెహోనాదాబు­నీవు రోగివైనట్టువేషము వేసికొని నీ మంచముమీద పండుకొనియుండుము. నీ తండ్రి నిన్ను చూచుటకు వచ్చినప్పుడు నీవు­నా చెల్లెలైన తామారుచేత సిద్ధపరచబడిన భోజనము నేను భుజించునట్లు ఆమె వచ్చి నేను చూచుచుండగా దానిని సిద్ధము చేసి నాకు పెట్టునట్లు సెలవిమ్మని అడుగుమని అతనికి బోధింపగా అమ్నోను పడకమీద పండుకొనెను.

5. yehōnaadaabu­neevu rōgivainaṭṭuvēshamu vēsikoni nee man̄chamumeeda paṇḍukoniyuṇḍumu. nee thaṇḍri ninnu choochuṭaku vachinappuḍu neevu­naa chellelaina thaamaaruchetha siddhaparachabaḍina bhōjanamu nēnu bhujin̄chunaṭlu aame vachi nēnu choochuchuṇḍagaa daanini siddhamu chesi naaku peṭṭunaṭlu selavimmani aḍugumani athaniki bōdhimpagaa amnōnu paḍakameeda paṇḍukonenu.

6. అమ్నోను కాయిలాపడెనని రాజు అతని చూడ వచ్చినప్పుడు అమ్నోనునా చెల్లెలగు తామారు చేతి వంటకము నేను భుజించునట్లు ఆమె వచ్చి నేను చూచుచుండగా నాకొరకు రెండు అప్పములు చేయుటకు సెల విమ్మని రాజుతో మనవి చేయగా

6. amnōnu kaayilaapaḍenani raaju athani chooḍa vachinappuḍu amnōnunaa chellelagu thaamaaru chethi vaṇṭakamu nēnu bhujin̄chunaṭlu aame vachi nēnu choochuchuṇḍagaa naakoraku reṇḍu appamulu cheyuṭaku sela vimmani raajuthoo manavi cheyagaa

7. దావీదునీ అన్నయగు అమ్నోను ఇంటికి పోయి అతనికొరకు భోజనము సిద్ధము చేయుమని తామారు ఇంటికి వర్తమానము పంపెను.

7. daaveedunee annayagu amnōnu iṇṭiki pōyi athanikoraku bhōjanamu siddhamu cheyumani thaamaaru iṇṭiki varthamaanamu pampenu.

8. కాబట్టి తామారు తన అన్నయగు అమ్నోను ఇంటికి పోయెను.

8. kaabaṭṭi thaamaaru thana annayagu amnōnu iṇṭiki pōyenu.

9. అతడు పండుకొనియుండగా ఆమె పిండితీసికొని కలిపి అతని యెదుట అప్పములు చేసి వాటిని కాల్చి బొరుసు పట్టుకొని అతనికి వడ్డింపగా అతడునాకు వద్దని చెప్పిఉన్నవారందరు నాయొద్ద నుండి అవతలకు పొండ నెను.

9. athaḍu paṇḍukoniyuṇḍagaa aame piṇḍitheesikoni kalipi athani yeduṭa appamulu chesi vaaṭini kaalchi borusu paṭṭukoni athaniki vaḍḍimpagaa athaḍunaaku vaddani cheppi'unnavaarandaru naayoddha nuṇḍi avathalaku poṇḍa nenu.

10. వారందరు బయటికి పోయిన తరువాత అమ్నోనునీచేతి వంటకము నేను భుజించునట్లు దానిని గదిలోనికి తెమ్మనగా, తామారు తాను చేసిన అప్పములను తీసికొని గదిలోపలనున్న తన అన్నయగు అమ్నోను నొద్దకు వచ్చెను.

10. vaarandaru bayaṭiki pōyina tharuvaatha amnōnuneechethi vaṇṭakamu nēnu bhujin̄chunaṭlu daanini gadhilōniki temmanagaa, thaamaaru thaanu chesina appamulanu theesikoni gadhilōpalanunna thana annayagu amnōnu noddhaku vacchenu.

11. అయితే అతడు భుజింపవలెనని ఆమె వాటిని తీసికొనివచ్చినప్పుడు అతడు ఆమెను పట్టుకొనినా చెల్లీ రమ్ము, నాతో శయనించుము అని చెప్పగా

11. ayithē athaḍu bhujimpavalenani aame vaaṭini theesikonivachinappuḍu athaḍu aamenu paṭṭukoninaa chellee rammu, naathoo shayanin̄chumu ani cheppagaa

12. ఆమెనా అన్నా, నన్ను అవమానపరచకుము; ఈలాగు చేయుట ఇశ్రాయేలీయులకు తగదు, ఇట్టి జారకార్యము నీవు చేయవద్దు, నా యవమానము నేనెక్కడ దాచు కొందును?

12. aamenaa annaa, nannu avamaanaparachakumu; eelaagu cheyuṭa ishraayēleeyulaku thagadu, iṭṭi jaarakaaryamu neevu cheyavaddu, naa yavamaanamu nēnekkaḍa daachu kondunu?

13. నీవును ఇశ్రాయేలీయులలో దుర్మార్గుడవగు దువు; అయితే ఇందునుగూర్చి రాజుతో మాటలాడుము;

13. neevunu ishraayēleeyulalō durmaarguḍavagu duvu; ayithē indunugoorchi raajuthoo maaṭalaaḍumu;

14. అతడు నన్ను నీకియ్యక పోడు అని చెప్పినను అతడు ఆమె మాట వినక ఆమెను బలవంతముచేసి అవమానపరచి ఆమెతో శయనించెను.

14. athaḍu nannu neekiyyaka pōḍu ani cheppinanu athaḍu aame maaṭa vinaka aamenu balavanthamuchesi avamaanaparachi aamethoo shayanin̄chenu.

15. అమ్నోను ఈలాగు చేసిన తరువాత ఆమెయెడల అత్యధికమైన ద్వేషము పుట్టి అదివరకు ఆమెను ప్రేమించినంతకంటె అతడు మరి యెక్కువగా ఆమెను ద్వేషించి లేచి పొమ్మని ఆమెతో చెప్పగా

15. amnōnu eelaagu chesina tharuvaatha aameyeḍala atyadhikamaina dvēshamu puṭṭi adhivaraku aamenu prēmin̄chinanthakaṇṭe athaḍu mari yekkuvagaa aamenu dvēshin̄chi lēchi pommani aamethoo cheppagaa

16. ఆమెనన్ను బయటకు తోసివేయుటవలన నాకు నీవిప్పుడు చేసిన కీడుకంటె మరి యెక్కువకీడు చేయకుమని చెప్పినను

16. aamenannu bayaṭaku thoosivēyuṭavalana naaku neevippuḍu chesina keeḍukaṇṭe mari yekkuvakeeḍu cheyakumani cheppinanu

17. అతడు ఆమె మాట వినక తన పని వారిలో ఒకని పిలిచిదీనిని నాయొద్దనుండి వెళ్లగొట్టి తలుపు గడియ వేయుమని చెప్పెను.

17. athaḍu aame maaṭa vinaka thana pani vaarilō okani pilichideenini naayoddhanuṇḍi veḷlagoṭṭi thalupu gaḍiya vēyumani cheppenu.

18. కన్యకలైన రాజకుమార్తెలు వివిధ వర్ణములుగల చీరలు ధరించువారు ఆమె యట్టి చీరయొకటి ధరించి యుండెను. పనివాడు ఆమెను బయటికి వెళ్లగొట్టి మరల రాకుండునట్లు తలుపు గడియవేసెను.

18. kanyakalaina raajakumaarthelu vividha varṇamulugala chiralu dharin̄chuvaaru aame yaṭṭi chirayokaṭi dharin̄chi yuṇḍenu. Panivaaḍu aamenu bayaṭiki veḷlagoṭṭi marala raakuṇḍunaṭlu thalupu gaḍiyavēsenu.

19. అప్పుడు తామారు నెత్తిమీద బుగ్గిపోసికొని తాను కట్టుకొనిన వివిధ వర్ణములుగల చీరను చింపి నెత్తి మీద చెయ్యిపెట్టుకొని యేడ్చుచు పోగా
మత్తయి 26:65

19. appuḍu thaamaaru netthimeeda buggipōsikoni thaanu kaṭṭukonina vividha varṇamulugala chiranu chimpi netthi meeda cheyyipeṭṭukoni yēḍchuchu pōgaa

20. ఆమె అన్నయగు అబ్షాలోము ఆమెను చూచినీ అన్నయగు అమ్నోను నిన్ను కూడినాడు గదా? నా చెల్లీ నీవు ఊర కుండుము; అతడు నీ అన్నే గదా, యిందునుగూర్చి చింతపడవద్దనెను. కావున తామారు చెరుపబడినదై తన అన్నయగు అబ్షాలోము ఇంట నుండెను.

20. aame annayagu abshaalōmu aamenu chuchinee annayagu amnōnu ninnu kooḍinaaḍu gadaa? Naa chellee neevu oora kuṇḍumu; athaḍu nee annē gadaa, yindunugoorchi chinthapaḍavaddanenu. Kaavuna thaamaaru cherupabaḍinadai thana annayagu abshaalōmu iṇṭa nuṇḍenu.

21. ఈ సంగతి రాజగు దావీదునకు వినబడినప్పుడు అతడు బహురౌద్రము తెచ్చుకొనెను.

21. ee saṅgathi raajagu daaveedunaku vinabaḍinappuḍu athaḍu bahuraudramu techukonenu.

22. అబ్షాలోము తన అన్నయగు అమ్నోనుతో మంచి చెడ్డ లేమియు మాటలాడక ఊరకుండెను గాని, తన సహోదరియగు తామారును బలవంతము చేసి నందుకై అతనిమీద పగయుంచెను.

22. abshaalōmu thana annayagu amnōnuthoo man̄chi cheḍḍa lēmiyu maaṭalaaḍaka oorakuṇḍenu gaani, thana sahōdariyagu thaamaarunu balavanthamu chesi nandukai athanimeeda pagayun̄chenu.

23. రెండు సంవత్సరములైన తరువాత ఎఫ్రాయిమునకు సమీపమందుండు బయల్దాసోరులో అబ్షాలోము గొఱ్ఱెల బొచ్చు కత్తిరించుకాలము రాగా అబ్షాలోము రాజకుమారుల నందరిని విందునకు పిలిచెను.

23. reṇḍu samvatsaramulaina tharuvaatha ephraayimunaku sameepamanduṇḍu bayaldaasōrulō abshaalōmu gorrela bochu katthirin̄chukaalamu raagaa abshaalōmu raajakumaarula nandarini vindunaku pilichenu.

24. అబ్షాలోము రాజునొద్దకు వచ్చిచిత్తగించుము, నీ దాసుడనైన నాకు గొఱ్ఱె బొచ్చు కత్తిరించు కాలము వచ్చెను; రాజవైన నీవును నీ సేవకులును విందునకు రావలెనని నీ దాసుడనైన నేను కోరుచున్నానని మనవి చేయగా

24. abshaalōmu raajunoddhaku vachichitthagin̄chumu, nee daasuḍanaina naaku gorra bochu katthirin̄chu kaalamu vacchenu; raajavaina neevunu nee sēvakulunu vindunaku raavalenani nee daasuḍanaina nēnu kōruchunnaanani manavi cheyagaa

25. రాజునా కుమారుడా, మమ్మును పిలువవద్దు; మేము నీకు అధిక భారముగా ఉందుము; మేమందరము రాతగదని చెప్పినను అబ్షాలోము రాజును బలవంతము చేసెను.

25. raajunaa kumaaruḍaa, mammunu piluvavaddu; mēmu neeku adhika bhaaramugaa undumu; mēmandharamu raathagadani cheppinanu abshaalōmu raajunu balavanthamu chesenu.

26. అయితే దావీదు వెళ్ల నొల్లక అబ్షాలోమును దీవించి పంపగా అబ్షాలోమునీవు రాకపోయిన యెడల నా అన్నయగు అమ్నోను మాతోకూడ వచ్చునట్లు సెలవిమ్మని రాజుతో మనవి చేసెను. అతడు నీయొద్దకు ఎందుకు రావలెనని రాజు అడుగగా

26. ayithē daaveedu veḷla nollaka abshaalōmunu deevin̄chi pampagaa abshaalōmuneevu raakapōyina yeḍala naa annayagu amnōnu maathookooḍa vachunaṭlu selavimmani raajuthoo manavi chesenu. Athaḍu neeyoddhaku enduku raavalenani raaju aḍugagaa

27. అబ్షాలోము అతని బతిమాలినందున రాజు అమ్నోనును తన కుమారులందరును అతని యొద్దకు పోవచ్చు నని సెలవిచ్చెను.

27. abshaalōmu athani bathimaalinanduna raaju amnōnunu thana kumaarulandarunu athani yoddhaku pōvachu nani selavicchenu.

28. అంతలో అబ్షాలోము తన పనివారిని పిలిచి, అమ్నోను ద్రాక్షారసమువలన సంతోషియై యుండుట మీరు కనిపెట్టియుండి అమ్నోనును హతము చేయుడని నేను మీతో చెప్పు నప్పుడు భయపడక అతని చంపుడి, నేను గదా మీకు ఆజ్ఞ ఇచ్చి యున్నాను, ధైర్యము తెచ్చుకొని పౌరుషము చూపుడి అని గట్టిగా ఆజ్ఞ ఇచ్చెను.

28. anthalō abshaalōmu thana panivaarini pilichi, amnōnu draakshaarasamuvalana santhooshiyai yuṇḍuṭa meeru kanipeṭṭiyuṇḍi amnōnunu hathamu cheyuḍani nēnu meethoo cheppu nappuḍu bhayapaḍaka athani champuḍi, nēnu gadaa meeku aagna ichi yunnaanu, dhairyamu techukoni paurushamu choopuḍi ani gaṭṭigaa aagna icchenu.

29. అబ్షాలోము ఇచ్చిన ఆజ్ఞచొప్పునవారు చేయగా రాజకుమారులందరును లేచి తమ కంచరగాడిదల నెక్కి పారిపోయిరి.

29. abshaalōmu ichina aagnachoppunavaaru cheyagaa raajakumaarulandarunu lēchi thama kan̄charagaaḍidala nekki paaripōyiri.

30. వారు మార్గములో ఉండగానే యొకడును లేకుండ రాజకుమారులను అందరిని అబ్షాలోము హతముచేసెనని దావీదునకు వార్త రాగా

30. vaaru maargamulō uṇḍagaanē yokaḍunu lēkuṇḍa raajakumaarulanu andarini abshaalōmu hathamuchesenani daaveedunaku vaartha raagaa

31. అతడు లేచి వస్త్రములు చింపుకొని నేలపడియుండెను; మరియు అతని సేవకులందరు వస్త్రములు చింపుకొని దగ్గర నిలువబడియుండిరి.

31. athaḍu lēchi vastramulu chimpukoni nēlapaḍiyuṇḍenu; mariyu athani sēvakulandaru vastramulu chimpukoni daggara niluvabaḍiyuṇḍiri.

32. దావీదు సహోదరుడైన షిమ్యాకు పుట్టిన యెహోనాదాబు దీనిని చూచిరాజకుమారులైన ¸యవ నులనందరిని వారు చంపిరని నా యేలినవాడవగు నీవు తలంచవద్దు; అమ్నోను మాత్రమే మరణమాయెను; ఏల యనగా అతడు అబ్షాలోము చెల్లెలైన తామారును బలవంతము చేసిననాటనుండి అబ్షా లోము అతని చంపవలెనను తాత్పర్యముతో ఉండెనని అతని నోటి మాటనుబట్టి నిశ్చ యించుకొనవచ్చును.

32. daaveedu sahōdaruḍaina shimyaaku puṭṭina yehōnaadaabu deenini chuchiraajakumaarulaina ¸yava nulanandarini vaaru champirani naa yēlinavaaḍavagu neevu thalan̄chavaddu; amnōnu maatramē maraṇamaayenu; ēla yanagaa athaḍu abshaalōmu chellelaina thaamaarunu balavanthamu chesinanaaṭanuṇḍi abshaa lōmu athani champavalenanu thaatparyamuthoo uṇḍenani athani nōṭi maaṭanubaṭṭi nishcha yin̄chukonavachunu.

33. కాబట్టి నా యేలినవాడవగు నీవు రాజకుమారులందరును మరణమైరని తలచి విచారపడవద్దు; అమ్నోను మాత్రమే మరణమాయెననెను.

33. kaabaṭṭi naa yēlinavaaḍavagu neevu raajakumaarulandarunu maraṇamairani thalachi vichaarapaḍavaddu; amnōnu maatramē maraṇamaayenanenu.

34. అబ్షాలోము ఇంతకు ముందు పారిపోయి యుండెను. కావలియున్న పని వాడు ఎదురుచూచుచున్నప్పుడు తన వెనుక కొండ ప్రక్కనున్న మార్గమున వచ్చుచున్న అనేక జనులు కనబడిరి.

34. abshaalōmu inthaku mundu paaripōyi yuṇḍenu. Kaavaliyunna pani vaaḍu eduruchoochuchunnappuḍu thana venuka koṇḍa prakkanunna maargamuna vachuchunna anēka janulu kanabaḍiri.

35. యెహోనాదాబు అదిగో రాజకుమారులు వచ్చియున్నారు; నీ దాసుడనైన నేను చెప్పిన ప్రకారము గానే ఆయెనని రాజుతో చెప్పెను.

35. yehōnaadaabu adhigō raajakumaarulu vachiyunnaaru; nee daasuḍanaina nēnu cheppina prakaaramu gaanē aayenani raajuthoo cheppenu.

36. అతడు ఆమాటలాడ చాలింపగానే రాజకుమారులు వచ్చి బిగ్గరగా ఏడ్వ సాగిరి, రాజును అతని సేవకులందరును దీనిని చూచి బహుగా ఏడ్చిరి.

36. athaḍu aamaaṭalaaḍa chaalimpagaanē raajakumaarulu vachi biggaragaa ēḍva saagiri, raajunu athani sēvakulandarunu deenini chuchi bahugaa ēḍchiri.

37. అయితే అబ్షాలోము పారిపోయి అమీహూదు కుమారుడైన తల్మయి అను గెషూరు రాజునొద్ద చేరెను. దావీదు అనుదినమును తన కుమారునికొరకు అంగలార్చుచుండెను.

37. ayithē abshaalōmu paaripōyi ameehoodu kumaaruḍaina thalmayi anu geshooru raajunoddha cherenu. daaveedu anudinamunu thana kumaarunikoraku aṅgalaarchuchuṇḍenu.

38. అబ్షాలోము పారిపోయి గెషూరునకు వచ్చి అక్కడ మూడు సంవత్సరములున్న తరువాత

38. abshaalōmu paaripōyi geshoorunaku vachi akkaḍa mooḍu samvatsaramulunna tharuvaatha

39. రాజైన దావీదు అమ్నోను మరణమాయెననుకొని అతనినిగూర్చి యోదార్పు నొందినవాడై అబ్షాలోమును పట్టుకొనవలెనన్న ఆలోచన మానెను.

39. raajaina daaveedu amnōnu maraṇamaayenanukoni athaninigoorchi yōdaarpu nondinavaaḍai abshaalōmunu paṭṭukonavalenanna aalōchana maanenu.