1. అటుతరువాత అర్తహషస్త రాజు ఏలుబడికాలమున ఇరువదియవ సంవత్సరములో నీసాను మాసమందు రాజు ద్రాక్షారసము త్రాగవలెనని చూచుచుండగా నేను ద్రాక్షారసము తీసికొని రాజునకు అందించితిని. అంతకు పూర్వము నేనెన్నడును అతనియెదుట విచారముగా ఉండలేదు.

1. In the month of Nisan in the 20 year of King Artaxerxes, some wine was brought to the king. I took the wine and gave it to the king. I had never before been sad when I was with him, but now I was sad.

2. కాగా రాజునీకు వ్యాధిలేదు గదా, నీ ముఖము విచారముగా ఉన్నదేమి? నీ హృదయదుఃఖము చేతనే అది కలిగినదని నాతో అనగా

2. So the king asked me, "Are you sick? Why do you look sad? I think your heart is full of sadness." Then I was very afraid.

3. నేను మిగుల భయపడిరాజు చిరంజీవి యగునుగాక, నా పితరుల సమాధులుండు పట్టణము పాడైపోయి, దాని గుమ్మములును అగ్నిచేత కాల్చబడి యుండగా నాకు దుఃఖముఖము లేకపోవునా అని రాజుతో అంటిని.

3. But even though I was afraid, I said to the king, "May the king live forever! I am sad because the city where my ancestors are buried lies in ruins, and the gates of that city have been destroyed by fire."

4. అప్పుడు రాజుఏమి కావలసి నీవు మనవి చేయుచున్నావని నన్నడుగగా, నేను ఆకాశమందలి దేవునికి ప్రార్థన చేసి

4. Then the king said to me, "What do you want me to do?" Before I answered, I prayed to the God of Heaven.

5. రాజుతోనీ సముఖమందు నేను దయపొందినయెడల, నా పితరుల సమాధులుండు పట్టణమును తిరిగి కట్టునట్లుగా నన్ను యూదాదేశమునకు పంపుడని వేడుకొనుచున్నానని నేను మనవి చేసితిని.

5. Then I answered the king, "If it would please the king, and if I have been good to you, please send me to Jerusalem, the city in Judah where my ancestors are buried. I want to go there and rebuild that city."

6. అందుకు రాజు రాణి తన యొద్ద కూర్చునియుండగానీ ప్రయాణము ఎన్నిదినములు పట్టును? నీవు ఎప్పుడు తిరిగి వచ్చెదవని అడిగెను. నేను ఇంత కాలమని చెప్పినప్పుడు రాజు నన్ను పంపుటకు చిత్తము గలవాడాయెను.

6. The king and the queen who was sitting next to him asked me, "How long will your trip take? When will you get back here?" The king was happy to send me, so I gave him a certain time.

7. ఇదియు గాక రాజుతో నే నిట్లంటిని రాజున కనుకూలమైతే యూదాదేశమున నేను చేరువరకు నన్ను దాటించునట్లుగా నది యవతల నున్న అధికారులకు తాకీదులను,

7. I also said to the king, "If it would please the king to do something else for me, let me ask. Please give me some letters to show the governors of the area west of the Euphrates River. I need these letters so that the governors will give me permission to pass safely through their lands on my way to Judah.

8. పట్టణప్రాకారమునకును, మందిరముతో సంబంధించిన కోటగుమ్మములకును, నేను ప్రవేశింపబోవు ఇంటికిని, దూలములు మ్రానులు ఇచ్చునట్లుగా రాజుగారి అడవులను కాయు ఆసాపునకు ఒక తాకీదును ఇయ్యుడని అడిగితిని; ఆలాగు నాకు తోడుగా ఉండి నాకు కృప చూపుచున్న నా దేవుని కరుణా హస్తముకొలది రాజు నా మనవి ఆలకించెను.

8. I also need lumber for the heavy wooden beams for the gates, the walls, the walls around the Temple, and my house. So I need a letter from you to Asaph, who is in charge of your forests." The king gave me the letters and everything I asked for. The king did that because God was kind to me.

9. తరువాత నేను నది యవతలనున్న అధికారులయొద్దకు వచ్చి వారికి రాజుయొక్క తాకీదులను అప్పగించితిని. రాజు నాతోకూడ సేనాధిపతులను గుఱ్ఱపురౌతులను పంపించెను.

9. So I went to the governors of the area west of the Euphrates River and gave them the letters from the king. The king had also sent army officers and soldiers on horses with me.

10. హోరోనీయుడైన సన్బల్లటును, అమ్మోనీయుడైన టోబీయా అను దాసుడును ఇశ్రాయేలీయులకు క్షేమము కలుగజేయు ఒకడు వచ్చెనని విని బహుగా దుఃఖపడిరి.

10. Sanballat from Horon and Tobiah the Ammonite official heard about what I was doing. They were very upset and angry that someone had come to help the Israelites.

11. అంతట నేను యెరూషలేమునకు వచ్చి మూడు దినములు అక్కడనే యుండి

11. I went to Jerusalem and stayed there three days. Then at night I started out with a few men. I had not said anything to anyone about what God had put on my heart to do for Jerusalem. There were no horses with me except the horse I was riding.

12. రాత్రియందు నేనును నాతోకూడ నున్న కొందరును లేచితివిు. యెరూషలేమునుగూర్చి దేవుడు నా హృదయమందు పుట్టించిన ఆలోచననునేనెవరితోనైనను చెప్పలేదు. మరియు నేను ఎక్కియున్న పశువుతప్ప మరి యే పశువును నాయొద్ద ఉండ లేదు.

12.

13. నేను రాత్రికాలమందు లోయద్వారముగుండ భుజంగపు బావియెదుటికిని పెంట ద్వారము దగ్గరకును పోయి, పడద్రోయబడిన యెరూషలేముయొక్క ప్రాకా రములను చూడగా దాని గుమ్మములు అగ్నిచేత కాల్చబడి యుండెను.

13. While it was dark I went out through the Valley Gate. I rode toward the Dragon Well and the Gate of the Ash Piles. I was inspecting the walls of Jerusalem that had been broken down and the gates in the wall that had been burned with fire.

14. తరువాత నేను బుగ్గగుమ్మమునకు వచ్చి రాజు కోనేటికిని వెళ్లితిని గాని, నేను ఎక్కియున్న పశువు పోవుటకు ఎడము లేకపోయెను.

14. Then I rode on toward the Fountain Gate and the King's Pool. As I got close, I could see there was not enough room for my horse to get through.

15. నేను రాత్రి యందు మడుగు దగ్గరనుండి పోయి ప్రాకారమును చూచినమీదట వెనుకకు మరలి లోయ గుమ్మములో బడి తిరిగి వచ్చితిని.

15. So I went up the valley in the dark, inspecting the wall. Finally, I turned back and went back in through the Valley Gate.

16. అయితే నేను ఎచ్చటికి వెళ్లినది యేమి చేసినది అధికారులకు తెలియలేదు. యూదులకే గాని యాజకులకే గాని యజమానులకే గాని అధికారులకే గాని పనిచేయు ఇతరమైనవారికే గాని నేను ఆ సంగతి చెప్పి యుండలేదు.

16. The officials and important Israelites didn't know where I had gone. They didn't know what I was doing. I had not yet said anything to the Jews, the priests, the king's family, the officials, or any of the other people who would be doing the work.

17. అయితే వారితో నేనిట్లంటినిమనకు కలిగిన శ్రమ మీకు తెలిసియున్నది, యెరూషలేము ఎట్లు పాడైపోయెనో దాని గుమ్మములు అగ్నిచేత ఎట్లు కాల్చబడెనో మీరు చూచియున్నారు, మనకు ఇకమీదట నింద రాకుండ యెరూషలేముయొక్క ప్రాకారమును మరల కట్టుదము రండి.

17. Then I said to them, "You can see the trouble we have here: Jerusalem is a pile of ruins, and its gates have been burned with fire. Come, let's rebuild the wall of Jerusalem. Then we will not be ashamed anymore."

18. ఇదియుగాక నాకు సహాయము చేయు దేవుని కరుణాహస్తమును గూర్చియు, రాజు నాకు సెలవిచ్చిన మాటలన్నియు నేను వారితో చెప్పితిని. అందుకు వారు-మనము కట్టుటకు పూనుకొందము రండని చెప్పి యీ మంచికార్యము చేయుటకై బలము తెచ్చుకొనిరి.

18. I also told them that God had been kind to me. I told them what the king had said to me. Then they answered, "Let's start to work, now!" So we began this good work.

19. అయితే హోరోనీయుడైన సన్బల్లటును, అమ్మో నీయుడైన దాసుడగు టోబీయా అనువాడును, అరబీయు డైన గెషెమును ఆ మాట వినినప్పుడు మమ్మును హేళన చేసి మా పని తృణీకరించి మీరు చేయు పనియేమిటి? రాజుమీద తిరుగుబాటు చేయుదురా అని చెప్పిరి.

19. But Sanballat from Horon, Tobiah the Ammonite official, and Geshem the Arab heard that we were building again. They made fun of us in a very ugly way. They said, "What are you doing? Are you turning against the king?"

20. అందుకు నేను-ఆకాశమందు నివాసియైన దేవుడు తానే మా యత్నమును సఫలము చేయును గనుక ఆయన దాసులమైన మేము కట్టుటకు పూనుకొనుచున్నాము, యెరూషలేమునందు మీకు భాగమైనను స్వతంత్రమైనను జ్ఞాపక సూచనయైనను లేదని ప్రత్యుత్తరమిచ్చితిని.

20. But this is what I said to them: "The God of Heaven will help us succeed. We are God's servants and we will rebuild this city. You cannot help us in this work because none of your family lived here in Jerusalem. You don't own any of this land, and you have no right to be in this place."