1. ప్రభువా, తరతరములనుండి మాకు నివాసస్థలము నీవే.

1. A prayer of Moses the man of God Lord,(LORDE) thou art our refuge from one generation to another.

2. పర్వతములు పుట్టకమునుపు భూమిని లోకమును నీవు పుట్టింపకమునుపు యుగయుగములు నీవే దేవుడవు

2. Before the mountains were brought forth, or ever the earth and the world were made, thou art God from everlasting and world without end.

3. నీవు మనుష్యులను మంటికి మార్చుచున్నావు నరులారా, తిరిగి రండని నీవు సెలవిచ్చుచున్నావు.

3. Thou turnest man to destruction; Again, thou sayest: come again ye children of men.

4. నీ దృష్టికి వేయి సంవత్సరములు గతించిన నిన్నటివలె నున్నవి రాత్రియందలి యొక జామువలెనున్నవి.
2 పేతురు 3:8

4. For a thousand years in thy sight are but as yesterday that is past, and like as it were a night watch.

5. వరదచేత నైనట్టు నీవు వారిని పారగొట్టివేయగా వారు నిద్రింతురు. ప్రొద్దున వారు పచ్చ గడ్డివలె చిగిరింతురు

5. As soon as thou scatterest them, they are even as asleep, and fade away suddenly like the grass.

6. ప్రొద్దున అది మొలిచి చిగిరించును సాయంకాలమున అది కోయబడి వాడబారును.

6. In the morning it is green and groweth up, but in the evening it is cut down and withered.

7. నీ కోపమువలన మేము క్షీణించుచున్నాము నీ ఉగ్రతనుబట్టి దిగులుపడుచున్నాము.

7. For we consume away in thy displeasure, and are afraid at thy wrathful indignation.

8. మా దోషములను నీవు నీ యెదుట నుంచుకొని యున్నావు నీ ముఖకాంతిలో మా రహస్యపాపములు కనబడు చున్నవి.

8. Thou settest our misdeeds before thee, and our secret sins in the light of thy countenance.

9. నీ ఉగ్రతను భరించుచునే మా దినములన్నియు గడిపితివిు. నిట్టూర్పులు విడిచినట్టు మా జీవితకాలము జరుపు కొందుము.

9. For when thou art angry, all our days are gone, we bring our years to an end, as it were a tale that is told.

10. మా ఆయుష్కాలము డెబ్బది సంవత్సరములు అధికబలమున్న యెడల ఎనుబది సంవత్సరములగును అయినను వాటి వైభవము ఆయాసమే దుఃఖమే అది త్వరగా గతించును మేము ఎగిరిపోవుదుము.

10. The days of our age are threescore years and ten: and though men be so strong that they come to fourscore years, yet is their strength then but labour and sorrow: so soon passeth it away, and we are gone.

11. నీ ఆగ్రహబలము ఎంతో ఎవరికి తెలియును? నీకు చెందవలసిన భయముకొలది పుట్టు నీ క్రోధము ఎంతో ఎవరికి తెలియును?

11. But who regardeth the power of thy wrath, thy fearful and terrible displeasure.

12. మాకు జ్ఞానహృదయము కలుగునట్లుగా చేయుము మా దినములు లెక్కించుటకు మాకు నేర్పుము.

12. O teach us to number our days, that we may apply our hearts unto wisdom.

13. యెహోవా, తిరుగుము ఎంతవరకు తిరుగకయుందువు? నీ సేవకులను చూచి సంతాపపడుము.

13. Turn thee again (O LORD) at the last, and be gracious unto thy servants.

14. ఉదయమున నీ కృపతో మమ్మును తృప్తిపరచుము అప్పుడు మేము మా దినములన్నియు ఉత్సహించి సంతోషించెదము.

14. O satisfy us with thy mercy, and that soon: so shall we rejoice and be glad all the days of our life.

15. నీవు మమ్మును శ్రమపరచిన దినముల కొలది మేము కీడనుభవించిన యేండ్లకొలది మమ్మును సంతోషపరచుము.

15. Comfort us again, now after the time that thou hast plagued us, and for the years wherein we have suffered adversity.

16. నీ సేవకులకు నీ కార్యము కనుపరచుము వారి కుమారులకు నీ ప్రభావము చూపింపుము.

16. Shew thy servants thy work, and their children thy glory.

17. మా దేవుడైన యెహోవా ప్రసన్నత మా మీద నుండును గాక మా చేతిపనిని మాకు స్థిరపరచుము మా చేతిపనిని స్థిరపరచుము.

17. And the glorious majesty of the LORD our God be upon us: O prosper thou the work of our hands upon us. O prosper thou our handy work.