అమ్మోనీయులకు వ్యతిరేకంగా తీర్పులు. (1-7)
ఎవరికైనా, ముఖ్యంగా దేవుని సంఘంలో భాగమైన వారి దురదృష్టాలలో ఆనందం పొందడం నైతికంగా తప్పు మరియు నిస్సందేహంగా పరిణామాలను కలిగి ఉంటుంది. దేవుడు తన ప్రజలను నిర్బంధ కాలాలను అనుభవించడానికి అనుమతించినప్పటికీ, అతను ఇశ్రాయేలు యొక్క దేవుడని చివరికి ప్రదర్శిస్తాడు. ధనవంతులుగా ఉండి ఆయన ఉనికిని గూర్చిన జ్ఞానం లేకపోవటం కంటే ఆయనను గూర్చిన జ్ఞానం మరియు పేదరికంలో ఉండటం చాలా గొప్పది.
మోయాబీయులు, ఎదోమీయులు మరియు ఫిలిష్తీయులకు వ్యతిరేకంగా. (8-17)
నీతిమంతులకు మరియు దుర్మార్గులకు ఒక సంఘటన ఒకేలా కనిపించినప్పటికీ, లోతైన వ్యత్యాసం ఉంది. దైవిక శక్తి, ప్రొవిడెన్స్ మరియు వాగ్దానాల కంటే ఇతర రక్షణ మరియు రక్షణ వనరులలో గర్వించేవారు, తగిన సమయంలో, వారి గొప్పగా చెప్పుకోవడంలో నిరాశ చెందుతారు. ప్రతీకారం తీర్చుకునే పనిని దేవునికి అప్పగించడానికి నిరాకరించే వారు, బదులుగా అతను తమపై ప్రతీకారం తీర్చుకుంటాడని ఊహించవచ్చు. తప్పు చేసేవారిని వారి చర్యలకు శిక్షించడమే కాకుండా ఇతరులను ప్రతీకారం తీర్చుకునే సాధనాలుగా నియమించినప్పుడు ప్రభువు తీర్పుల న్యాయబద్ధత స్పష్టమవుతుంది. దీర్ఘకాల పగను కలిగి ఉండి, వాటిని బహిర్గతం చేసే అవకాశాల కోసం ఆసక్తిగా ఎదురుచూసే వారు, గణన రోజున తమ కోపాన్ని తమలో తాము నిల్వ చేసుకుంటారు.