దావీదు యోనాతానును సంప్రదించాడు. (1-10)
దావీదు ఎదుర్కొన్న సవాళ్లు అతని భవిష్యత్తు ఔన్నత్యానికి సిద్ధమయ్యాయి. అదేవిధంగా, ప్రభువు మహిమను తీసుకురావాలని అనుకున్న వారితో వ్యవహరిస్తాడు. అతను వెంటనే వారికి వారి అంతిమ స్థానాన్ని మంజూరు చేయడు, బదులుగా వారిని ట్రయల్స్ మరియు కష్టాల ద్వారా నడిపిస్తాడు, ఇది వారి గమ్యస్థాన పాత్ర కోసం వారిని రూపొందించడానికి మరియు సిద్ధం చేయడానికి సాధనంగా మారుతుంది. దేవుని దయగల ప్రణాళికకు వ్యతిరేకంగా గుసగుసలాడుకునే బదులు లేదా ఆయన సంరక్షణను అనుమానించే బదులు, వారు తమ కోసం ఎదురుచూస్తున్న కీర్తి కిరీటాన్ని ఆత్రంగా ఎదురుచూడాలి. మరణం కేవలం ఒక అడుగు దూరంలో ఉన్నట్లు అనిపించినప్పటికీ, విశ్వాసులు ఆ సంఘటనకు ఎల్లప్పుడూ సిద్ధంగా ఉండాలి. అయితే, మన పట్ల దేవుని ఉద్దేశం నెరవేరే వరకు మనం చనిపోలేమని మరియు ఆయన చిత్తానుసారం మన తరానికి నమ్మకంగా సేవ చేశామని మనం నిశ్చయించుకోవచ్చు.
కథలో, యోనాతాను యొక్క నిజమైన స్నేహం అతను దావీదుకు దాతృత్వముగా తన సహాయాన్ని అందించడం ద్వారా ప్రకాశిస్తుంది. ఇది క్రీస్తుకు మనపట్ల ఉన్న ప్రేమను ప్రతిబింబిస్తుంది, ఎందుకంటే మన అభ్యర్థనలు మంజూరు చేయబడతాయని వాగ్దానం చేస్తూ అడగమని ఆయన ప్రోత్సహిస్తున్నాడు. బదులుగా, ఆయన ఆజ్ఞలను పాటించడం ద్వారా ఆయన పట్ల మనకున్న ప్రేమను ప్రదర్శిస్తాము. అలాంటి పరస్పర ఆప్యాయత మరియు భక్తి నిజమైన స్నేహం మరియు క్రీస్తుతో నమ్మకమైన సంబంధాన్ని కలిగి ఉంటాయి.
దావీదుతో యోనాతాను ఒడంబడిక. (11-23)
యోనాతాను దావీదు పట్ల తన తండ్రికి ఉన్న భావాలను తెలియజేయడానికి నిజాయితీగా ప్రతిజ్ఞ చేస్తాడు. దేవుడు ఇష్టపడే వారితో సంబంధాలను ఏర్పరచుకోవడం, ఆయన స్నేహితులను మన స్వంతం చేసుకోవడం మనకు మరియు మన కుటుంబాలకు తెలివైనది మరియు ప్రయోజనకరమైనది. నిజమైన స్నేహం బలమైన పునాదిపై నిర్మించబడింది, ఆశయం, స్వీయ-కేంద్రీకృతం మరియు ఇతరులపై అధిక శ్రద్ధను నిశ్శబ్దం చేయగలదు. అయినప్పటికీ, తిరుగుబాటుదారులు మరియు పాపాత్ముల కోసం నిస్వార్థంగా తనను తాను త్యాగం చేసిన యేసు ప్రేమను మనం పరిగణించినప్పుడు, అది అపారమయినది. ఈ సాక్షాత్కారం ఆయన పట్ల, ఆయన లక్ష్యం పట్ల మరియు ఆయన అనుచరుల పట్ల మనకున్న ప్రేమ యొక్క బలం మరియు ప్రభావాన్ని తీవ్రతరం చేయాలి.
దావీదు తప్పిపోయిన సౌలు, యోనాతానును చంపాలని చూస్తున్నాడు. (24-34)
దావీదు పవిత్ర విధుల్లో పాల్గొనడంలో అసాధారణంగా స్థిరంగా ఉన్నాడు, స్వీయ-సంరక్షణ పరిస్థితులలో అతని ఉపసంహరణను కోరితే తప్ప చాలా అరుదుగా తప్పిపోయాడు. గొప్ప ప్రమాదం ఎదురైనప్పుడు, దైవిక శాసనాల కోసం తక్షణ అవకాశాలను వదులుకోవడం అర్థమయ్యేలా ఉండవచ్చు. ఏది ఏమైనప్పటికీ, పరిస్థితులను నిజంగా అడ్డుకోకపోతే తప్ప, మనం వారికి క్రమంగా హాజరుకావడాన్ని నిర్లక్ష్యం చేయడం సాధారణంగా అవివేకం.
యోనాతాను దావీదుతో బలమైన బంధాన్ని ఏర్పరచుకోవడం ద్వారా తనకు మరియు తన కుటుంబానికి తెలివైన మరియు ప్రయోజనకరమైన నిర్ణయం తీసుకున్నాడు. అయితే, ఈ ఎంపికపై ఆయన విమర్శలు ఎదుర్కొన్నారు. అయినప్పటికీ, దేవుని ప్రజలతో మమేకమై, వారిని మన స్వంతం చేసుకోవడం మన తక్షణ ప్రయోజనాలకు విరుద్ధంగా అనిపించినా, దీర్ఘకాలంలో ఎంతో ప్రయోజనకరంగా ఉంటుందని నిరూపించవచ్చు.
సౌలు ప్రవర్తన దారుణంగా ఏమీ లేదు. కోపం ప్రజలను క్రూర మృగాలుగా మార్చడం, వారి చెత్త ప్రవృత్తులు మరియు ధోరణులను ఎలా విప్పిస్తుందో చెప్పుకోదగినది.
యోనాతాను దావీదు నుండి సెలవు తీసుకున్నాడు. (35-42)
ఇద్దరు నమ్మకమైన స్నేహితుల విడిపోవడం ఇద్దరికీ తీవ్ర దుఃఖాన్ని కలిగించింది, అయితే దావీదు పరిస్థితి చాలా బాధాకరంగా ఉంది. దేవుని ఆశ్రయం యొక్క సాంత్వనతో సహా అతను తన అన్ని సౌకర్యాలను విడిచిపెట్టవలసి వచ్చింది. అయితే, క్రీస్తుతో ఐక్యమైన క్రైస్తవులుగా, నిరీక్షణ లేనివారిగా మనం దుఃఖించాల్సిన అవసరం లేదు. బదులుగా, మనం ఆయనలో కలిసి బంధించబడ్డాము మరియు చాలా కాలం ముందు ఆయన సమక్షంలో తిరిగి కలుస్తాము, మరలా విడిపోకూడదు. ఆ అద్భుతమైన కలయికలో, కన్నీళ్లన్నీ తుడిచివేయబడతాయి మరియు మనం శాశ్వతమైన ఆనందం మరియు ఓదార్పును పొందుతాము.