1. ఇశ్రాయేలుయెడల శుద్ధహృదయులయెడల నిశ్చయముగా దేవుడు దయాళుడై యున్నాడు.

శీర్షిక – ఆసాపు గురించి వివరణ కోసం కీర్తనల గ్రంథము 50:1 చూడండి. మొత్తం పన్నెండు కీర్తనలు ఆసాపు రచించినట్టు రాసి ఉంది. సందేహాలతో కొంతకాలం పెనుగులాడిన తరువాత ఆసాపు నిర్ణయించుకొన్నదాన్ని ఇక్కడ తెలియజేస్తున్నాడు. ఈ లోకంలో కలవరపరచే విషయాలను చూచి దేవుని మంచితనం గురించి అపనమ్మకంలో పడిపోయినంత పని చేశాడు ఆసాపు. అయితే ఈ ఆధ్యాత్మిక యుద్ధంలోనుంచి విజయవంతంగా బయటపడ్డాడు. దేవుడు మంచివాడే అని పూర్తి నిశ్చయతకు చేరుకున్నాడు. దేవుడు అందరికీ మంచివాడేనా? అవును (కీర్తనల గ్రంథము 145:9; మత్తయి 5:45). దుర్మార్గులపట్ల కూడా ఆయన మంచివాడే. ఎంతవరకు? వారిపట్ల దయ చూపించడం అనేది ఇక ఎంతమాత్రం న్యాయం కాదు అనిపించేదాకా. అయితే దేవుడు తన ప్రియమైన ప్రజలపట్ల విశేషించి నిత్యంగా దయ చూపేవాడు. దుర్మార్గులను పశ్చాత్తాపంలోకి నడిపించేందుకు ఆయన వారిపై దయ చూపుతాడు (రోమీయులకు 2:4). న్యాయవంతులకు దీవెనలను, ఆనందాన్ని, పవిత్రతను కలిగించేందుకు ఆయన వారిని దయ చూస్తాడు. మంచికి బద్ధ శత్రువైన సైతాను ఏం చేస్తాడంటే, దేవుడు మంచివాడు కాదని మనల్ని నమ్మించేందుకు విశ్వప్రయత్నం చేస్తాడు. లోకంలో కనిపించే క్రౌర్యం, దౌర్జన్యం, అన్యాయాలను వేలెత్తి చూపుతూ ఉంటాడు. దీనంతటికీ తాను, దుర్మార్గులైన మనుషులు బాధ్యులనీ, దేవుని బాధ్యత ఇందులో ఏమీ లేదన్న సత్యాన్ని మాత్రం వాడు కప్పిపుచ్చుతాడు. దేవుని మంచితనాన్ని శంకించే శోధనకు సైతాను మనలను గురి చేసినప్పుడు ఈ కొత్త ఒడంబడిక యుగంలోని మనం ప్రభువైన యేసు క్రీస్తు సిలువ వైపు చూచి దేవుని శాశ్వత ప్రేమనూ నిత్యం నిలిచే మంచితనాన్నీ బట్టి ధైర్యం, నిశ్చయత పొందగలం (ఆసాపు పాత ఒడంబడిక యుగంలో ఉండి ఇలా చేయలేకపోయాడు గదా).

2. నా పాదములు జారుటకు కొంచెమే తప్పెను నా అడుగులు జార సిద్ధమాయెను.

శుద్ధ హృదయులపట్ల దేవుడు మంచివాడని ఆసాపు అన్నాడు. శుద్ధ హృదయులంటే ఇస్రాయేల్‌లో ఉన్న నిజమైన నమ్మకం కలిగి తద్వారా పవిత్ర జీవనం గడిపేందుకు ప్రయత్నిస్తూ ఉన్నవారు (శుద్ధ హృదయుల గురించి మత్తయి 5:8 నోట్‌). ఇక్కడ ఆసాపు తన బలహీనతను, బుద్ధిహీనతను ఒప్పుకుంటున్నాడు. శుద్ధ హృదయుల జాబితాలో తాను కూడా ఉండడం అసంభవం అని అనుకున్నాడు. ఎందుకంటే అతడు దాదాపు దేవునినుంచి దూరమైపోయినవాడే.

3. భక్తిహీనుల క్షేమము నా కంటబడినప్పుడు గర్వించువారినిబట్టి నేను మత్సరపడితిని.

ఆసాపులోని ఆధ్యాత్మిక సంఘర్షణకు, దాదాపు పడిపోవడానికి కారణం ఇక్కడ ఉంది – అసూయ. తన స్థితిని (13,14 వ) ధనసమృద్ధితో తులతూగుతున్న దుర్మార్గుల స్థితితో (4-12 వ) పోల్చుకున్నాడు. తనకంటే వారి పరిస్థితే బాగుందనుకున్నాడు. అసూయ గురించి యోబు 5:2; సామెతలు 14:30; సామెతలు 23:17; సామెతలు 27:4; మత్తయి 27:18; అపో. కార్యములు 7:9; అపో. కార్యములు 13:45; అపో. కార్యములు 17:5; రోమీయులకు 13:13; 1 కోరింథీయులకు 3:3; యాకోబు 3:14 యాకోబు 3:16 చూడండి.

4. మరణమందు వారికి యాతనలు లేవు వారు పుష్టిగా నున్నారు.

తమ సంపదల్లో గర్వంలో అజ్ఞానంలో ఉన్నవారి గురించిన భయంకరమైన వర్ణన ఈ వచనాల్లో ఉంది. అసూయపడడంలో ఆసాపు మూర్ఖత్వాన్ని సరిగ్గా అర్థం చేసుకోవాలంటే అతడు లేవీగోత్రికుడని ముందుగా మనం గుర్తు చేసుకోవాలి. దేవుడు తన ఆలయంలో పరిచారకులుగా లేవీవారిని ఎన్నుకున్నాడు. వారు ఇహలోక సంబంధమైన వస్తువాహనాలను ఆశించకూడదు. కనాను దేశంలో వారికి వారసత్వం లేదు. దేవుడే వారి వారసత్వం (ద్వితీయోపదేశకాండము 10:9; ద్వితీయోపదేశకాండము 18:1-2). వారు దేవుని సేవకు తమను తాము అంకితం చేసుకోవాలి, ఇస్రాయేల్ ప్రజల అర్పణలే వారి జీవనోపాధి కావాలి (సంఖ్యాకాండము 18:21-26; ద్వితీయోపదేశకాండము 14:27-29). దుర్మార్గుల సంపదలను చూచి ఆసాపు అసూయపడుతున్నాడంటే దేవుడు తనను పిలిచినదాని విషయంలో తన అసంతృప్తిని ప్రకటిస్తున్నాడన్న మాట. అలా చేయడం, మనుషులందరికంటే శ్రేష్ఠమైన వారసత్వం, ఆధిక్యత, దీవెన, అంటే దేవుడు, దేవుని సేవ, తనకు ఉన్నాయని మర్చిపోవడం. క్రైస్తవ సేవకులు ఎంతోమంది ఆసాపు చేసిన పొరపాటు చేస్తున్నారు. అయితే వారంతా ఆసాపులాగా ఈ పోరాటంలోనుంచి విజయవంతంగా బయటకు ఇంకా రాలేదు.

5. ఇతరులకు కలుగు ఇబ్బందులు వారికి కలుగవు ఇతరులకు పుట్టునట్లు వారికి తెగులు పుట్టదు.

6. కావున గర్వము కంఠహారమువలె వారిని చుట్టుకొను చున్నది వస్త్రమువలె వారు బలాత్కారము ధరించుకొందురు.

7. క్రొవ్వుచేత వారి కన్నులు మెరకలై యున్నవి వారి హృదయాలోచనలు బయటికి కానవచ్చు చున్నవి

8. ఎగతాళి చేయుచు బలాత్కారముచేత జరుగు కీడును గూర్చి వారు మాటలాడుదురు. గర్వముగా మాటలాడుదురు.

9. ఆకాశముతట్టు వారు ముఖము ఎత్తుదురు వారి నాలుక భూసంచారము చేయును.

10. వారి జనము వారిపక్షము చేరును వారు జలపానము సమృద్ధిగా చేయుదురు.

“విస్తార జలం త్రాగుతారు”– బహుశా ఈ మాటలు వారు కోరినదంతా వారికి సమృద్ధిగా ఉందని సూచించవచ్చు.

11. దేవుడు ఎట్లు తెలిసికొనును మహోన్నతునికి తెలివియున్నదా? అని వారను కొందురు.

12. ఇదిగో ఇట్టివారు భక్తిహీనులు. వీరు ఎల్లప్పుడు నిశ్చింతగలవారై ధనవృద్ధి చేసికొందురు.

13. నా హృదయమును నేను శుద్ధిచేసికొని యుండుట వ్యర్థమే నా చేతులు కడుగుకొని నిర్మలుడనై యుండుట వ్యర్థమే

గ్రహింపులేని స్థితిలో, సందేహాలు పీడించిన స్థితిలో ఆసాపు ఆధ్యాత్మికంగా పవిత్రంగా ఉండేందుకు ప్రయత్నించడం నిరుపయోగం అన్న నిర్ణయానికి వచ్చాడు. తన ప్రయత్నాలన్నిటికీ ఫలితంగా దినదినం రోజంతా దేవుని శిక్షే అతనికి దక్కింది. నమ్మకమైన తన సేవకు ఇలాంటిదాని కంటే మంచి ప్రతిఫలం వస్తుందని అతను ఊహించాడు. అందువల్ల దేవునితో వాదం పెట్టుకొనేందుకు తగిన కారణం తనకు దొరికినట్టు భావించాడు. దేవుడు మనల్ని శిక్షించడం, క్రమశిక్షణలో ఉంచడం వెనుక ఉన్న ఆయన మంచి ఉద్దేశాన్ని (హెబ్రీయులకు 12:5-11) మనం మర్చిపోవడం ఎంత తేలిక. దేవుడు ఆసాపును సరియైన మార్గంలో పెట్టేందుకు ఇంత శ్రద్ధ వహించడం చూస్తూ ఉంటే ఆయన ఆసాపును కోరికోరి ఎన్నుకొన్నాడనీ, ఆయన దృష్టిలో అతని విలువ చాలా ఎక్కువనీ అర్థం అవుతున్నది. తన పిల్లల ఇహలోక భాగ్యాలు అభివృద్ధి చెందడం గురించి దేవునికి అంత పట్టింపు లేదు. వారిని పవిత్రులుగాను, విశ్వాసపాత్రులుగాను, తనపై నమ్మకం ఉంచేవారుగాను, యథార్థవంతులుగాను తీర్చిదిద్దాలని ఆయన ఆశయం. దేవుడు వారికోసం ఈ లోకంలో ధనం అభివృద్ధి చేసే పనిలో లేడు గాని వారి గుణాలను అభివృద్ధి చేస్తూ ఉన్నాడు – కీర్తన 37 కూడా చూడండి.

14. దినమంతయు నాకు బాధ కలుగుచున్నది ప్రతి ఉదయమున నాకు శిక్ష వచ్చుచున్నది.

15. ఈలాగు ముచ్చటింతునని నేననుకొనినయెడల నేను నీ కుమారుల వంశమును మోసపుచ్చినవాడ నగుదును.

తన శరీర స్వభావాన్ని అనుసరించిన ఈ స్థితిలో కూడా ఆసాపుకు దేవుని ప్రజలంటే ఉన్న గౌరవం చెక్కుచెదరలేదు. వారికి తాను అడ్డుబండగా ఉండేందుకు ఇష్టపడలేదు. అందువల్ల తన అంతరంగంలోని సందేహాలు, అల్లకల్లోలం గురించి బయటికి చెప్పకుండా తెలివిగా మౌనం దాల్చాడు.

16. అయినను దీనిని తెలిసికొనవలెనని ఆలోచించినప్పుడు

17. నేను దేవుని పరిశుద్ధ స్థలములోనికి పోయి వారి అంతమునుగూర్చి ధ్యానించువరకు ఆ సంగతి నాకు ఆయాసకరముగా ఉండెను.

దేవుని సన్నిధిలోకి ఆసాపు రాగానే అతనిలో గ్రహింపు ఉదయించింది. ఉన్న విషయాల గురించి సరైన అభిప్రాయాలు కలగాలంటే సరైన చోటు అదొకటే. దుర్మార్గులు తమ సంపదలలో ఓలలాడేది కొద్ది రోజులే. ఆ పైన వారు చచ్చిపోయి బీతి, యాతన, నాశనం పాలౌతారు. ఇంత భయంకరమైన అంతాన్ని చవి చూడబోతున్న వీరిని గురించి అసూయపడడం ఎంత తెలివితక్కువ పని! శాశ్వత జీవాన్ని గురించి నొక్కినొక్కి చెప్పే క్రొత్త ఒడంబడికకు అనుగుణంగా ఆలోచిస్తే క్రీస్తు చెప్పిన ఉదాహరణలో లాజరు ధనవంతుణ్ణి చూచి అసూయపడవలసినదేమీ లేదు గాని ధనవంతుడే లాజరును చూచి అసూయపడాలి (లూకా 16:19-24).

18. నిశ్చయముగా నీవు వారిని కాలుజారు చోటనే ఉంచియున్నావు వారు నశించునట్లు వారిని పడవేయుచున్నావు

19. క్షణమాత్రములోనే వారు పాడై పోవుదురు మహాభయముచేత వారు కడముట్ట నశించుదురు.

20. మేలుకొనినవాడు తాను కన్న కల మరచిపోవునట్లు ప్రభువా, నీవు మేలుకొని వారి బ్రదుకును తృణీకరింతువు.

21. నా హృదయము మత్సరపడెను. నా అంతరింద్రియములలో నేను వ్యాకులపడితిని.

దేవుని మంచితనాన్ని సందేహించి, దుర్మార్గులను చూచి అసూయపడడంవల్ల కలిగినది ఇదే. ఇలాంటి పాపాలు మనుషులను ఆధ్యాత్మిక వివేకం, అవగాహన లేని మృగాలుగా మార్చేస్తాయి (2 పేతురు 2:12; యూదా 1:10). దేవునికి ఆనందంతో పాటలు పాడేందుకు ఆసాపు నియమించబడ్డాడు (1 దినవృత్తాంతములు 15:16-17). అంతేగాని దేవుని న్యాయాన్ని, మనుషులతో ఆయన వ్యవహరించే తీరును ప్రశ్నించేందుకు కాదు. దేవునితో ఇలాంటి వివాదాలు పెట్టుకుంటే దుఃఖం, మనోవేదన మాత్రమే మిగులుతాయి. ఇక్కడ ఆసాపు తన మూర్ఖత్వాన్ని ఒప్పుకోగానే తిరిగి సరైన ఆధ్యాత్మిక స్థితికి దేవుడు అతణ్ణి మళ్ళీ తెచ్చాడు.

22. నేను తెలివిలేని పశుప్రాయుడనైతిని నీ సన్నిధిని మృగమువంటి వాడనైతిని.

23. అయినను నేను ఎల్లప్పుడు నీయొద్దనున్నాను నా కుడిచెయ్యి నీవు పట్టుకొని యున్నావు.

“అయినా”– ఎంత గొప్ప పదం! రక్షణకూ నాశనానికీ, నిరాశకూ ప్రశాంతతకూ తేడా ఇదే. ఆసాపు దారి తప్పాడు, సందేహాలకు తావిచ్చాడు, దేవుని మార్గాల్లో తప్పులెన్నాడు. “అయినా” దేవుడు అతణ్ణి క్షణమాత్రమైనా విడిచిపెట్టలేదు. చీకటి దారిలో తొట్రుపడుతున్న చిన్నపిల్లవాడి చేతిని తండ్రి పట్టుకుని నడిపించినట్టు దేవుడు ఆసాపు చేతిని పట్టుకొని తన చేతిలో ఉంచుకున్నాడు (యోహాను 10:28).

24. నీ ఆలోచనచేత నన్ను నడిపించెదవు. తరువాత మహిమలో నీవు నన్ను చేర్చుకొందువు

దేవుని కృపవల్ల సంపూర్ణమైన నమ్మకం, విశ్వాస నిశ్చయత ఆసాపు హృదయాన్ని నింపింది. దేవుడే అతనికి మార్గదర్శి అయి శాశ్వత మహిమ ఉండే చోటికి అతణ్ణి నడిపిస్తాడు. దుర్మార్గుల సంపదలు వారు ఈ లోకంలో ఉండే కొద్ది కాలానికి చెందేవే. విశ్వాసికి వారసత్వం దేవునిలోనే ఉంది. అందువల్ల అది ఎన్నటికీ లేకుండా పోదు (రోమీయులకు 8:17; ఎఫెసీయులకు 1:14 ఎఫెసీయులకు 1:18; 1 పేతురు 1:3-4; మత్తయి 6:19-21).

25. ఆకాశమందు నీవు తప్ప నాకెవరున్నారు? నీవు నాకుండగా లోకములోనిది ఏదియు నాకక్కర లేదు.

దేవుడే తన వంతుగా గల లేవీగోత్రికుడుగా ఆసాపు చివరికి తనకు తగిన ఆధ్యాత్మిక స్థితిని అందుకొన్నాడు. ఆధ్యాత్మిక భావంలో క్రొత్త ఒడంబడిక విశ్వాసులంతా యాజులు, లేవీవారిలాంటివారే (నిర్గమకాండము 28:11 నోట్‌). తనకు ఈ లోకంలో దేవుడు తప్ప మరేది వద్దని యథార్థంగా చెప్పగలిగిన వ్యక్తి ధన్యుడు.

26. నా శరీరము నా హృదయము క్షీణించిపోయినను దేవుడు నిత్యము నా హృదయమునకు ఆశ్రయ దుర్గమును స్వాస్థ్యమునై యున్నాడు.

మన హృదయాలు ఎంత బలహీనమైనవి! ఎంత మోసకరమైనవి! (సామెతలు 28:26; యిర్మియా 17:9). మనం ఆధారపడేందుకు మనలో ఏమీ లేదు (రోమీయులకు 7:18; 2 కోరింథీయులకు 1:9; 2 కోరింథీయులకు 3:5). దేవుడే మన ఆధారశిల, మనం కాదు (ద్వితీయోపదేశకాండము 32:4 నోట్‌). కీర్తనల గ్రంథము 18:1-2; కీర్తనల గ్రంథము 27:1; కీర్తనల గ్రంథము 62:7; కీర్తనల గ్రంథము 84:5; 2 కోరింథీయులకు 12:9 చూడండి.

27. నిన్ను విసర్జించువారు నశించెదరు నిన్ను విడిచి వ్యభిచరించువారినందరిని నీవు సంహరించెదవు.

దేవుని మంచితనాన్ని తృణీకరించి, ఆయన దయ చూపించే కాలంలో పశ్చాత్తాపపడని వారి గతి ఇంతే. వారిని రక్షించగల ఆయన కృపను వారు కాలదన్నారు, గనుక వారికి శిక్ష విధించే ఆయన న్యాయాన్ని వారు చవి చూస్తారు. “వేశ్యలాగా”– నిర్గమకాండము 34:15; లేవీయకాండము 17:7; ద్వితీయోపదేశకాండము 31:16; యిర్మియా 2:2 యిర్మియా 2:20.

28. నాకైతే దేవుని పొందు ధన్యకరము నీ సర్వకార్యములను నేను తెలియజేయునట్లు నేను ప్రభువైన యెహోవా శరణుజొచ్చియున్నాను.

మనిషికి అతి శ్రేయస్కరమైనది ఇదే – దేవుణ్ణి ఎరిగి ఉండి ఆయన్ను శాశ్వతంగా అనుభవించడమే. ఈ శ్రేయస్సును మనం పొందాలంటే ఆయన్ను మన ఆశ్రయంగా చేసుకోవాలి. తత్ఫలితం ఆయన మంచితనాన్ని మనం ఇతరులకు ప్రకటించగోరుతాం.