2:1-2 యైనను అనే అక్షరాలతో ముగిసే ఐదు పదాలు పౌలు విన్నపానికి ఆధారంగా నిలిచాయి. ఈ మాటలు వాదన కోసం కొన్ని షరతులను వ్యక్తపరుస్తున్నాయి. ఈ షరతుల్లోన్ని సత్యాన్ని పౌలు, అతని పాఠకులు అంగీకరిస్తారు. నా సంతోషమును సంపూర్ణము చేయుడి, అన్నాడు గానీ “పౌలును సంతోషపెట్టండి" అనలేదు. అంటే వారు స్థిరంగా నిలిచి ఉండడం అతని జీవితానికి దేవుని పిలుపును సంపూర్ణం చేస్తుందని వారికి జ్ఞాపకం చేస్తున్నాడు. ఫిలిప్పీయులు చేయాల్సిన నాలుగు పనులు వారిపట్ల పౌలు ఉద్దేశాన్ని వివరిస్తాయి. ఏకమనస్కులు... ఏకప్రేమ... కలిగి అనే రెండు క్రియాపదాలు గ్రీకు. ఫోనియో అనే మూలపదం నుండి వచ్చాయి. కేవలం ఆలోచించడం అనే క్రియను దాటి ఇవి విలువలను సూచిస్తున్నాయి. ఫిలిప్పీయులు యేక మనస్కులుగా ఒక్కదానియందే మనస్సుంచుచు విలువనివ్వాలి. ఈ రెండిటికి మధ్య, పౌలు ఏక ప్రేమ, ఏకభావములను చొప్పించాడు.
2:3-4 పౌలు వేటినైతే ఖండించాడో ఆ సమస్యలను కక్ష లేక వృధాతిశయము అనే మాటలు జ్ఞాపకం చేస్తున్నాయి (1:15,17). చెడు వైఖరికి విరుగుడైన వినయమైన మనస్సు ఇతరులను తనకంటె యోగ్యుడని ఎంచేలా చేస్తుంది. దానికి మించి వినయమనస్సు ఇతరుల కార్యములను పట్టించుకుంటుంది. సరైన సంబంధాలలో "అవి మాత్రమే అని కాక, ఇవి కూడా” అనే విరుద్ధ భావాలు ఇమిడి ఉంటాయి. వ్యక్తిగత బాధ్యతలు నెరవేర్చడం అవసరమే గానీ కానీ ఇతరుల విషయాలను పట్టించుకోవడం కూడా అంతే ప్రాముఖ్యం.
2:5-11 ఈ వాక్యభాగం వివిధరకాల (గ్రీకు. "కెనోసిస్", అక్షరార్థంగా “రిక్తునిగా చేసుకోవడం”) సిద్ధాంతాల ద్వారా భూమి మీదకు రావడానికి యేసు ఏమేమి విడిచి పెట్టాడో వివరించింది. ఈ వాక్యాలు క్రైస్తవ దీనత్వానికి ఒక వర్ణన. దీనిలో కనిపించే ప్రాసనియమాన్ని బట్టి దీనిని ఆదిసంఘంలో వ.6-8 (క్రైస్తవ దీనత్వం), వ.9-11 (యేసు ఆరోహణం) అనే రెండు చరణాలతో కూడిన ఒక కీర్తనగా భావిస్తారు.
2:5 యీ మనస్సు మీరును కలిగి యుండుడి అనే మాటలు క్రీస్తు వ్యక్తిత్వాన్ని / మనస్సును సంఘం ఒక మాదిరిగా తీసుకోవాలని ఆజ్ఞాపిస్తున్నాయి.
2:6 యేసు తన స్వంత ఇష్టాలను ప్రాముఖ్యమైనవిగా ఎంచుకొనలేదు అన్నది ఈ వచనంలోని కీలకమైన తలంపు (వ.3తో పోల్చండి). అంటే వాటిని ఆయన తాను చేపట్టిన పనిని నియంత్రించేందుకు అనుమతించలేదు. కలిగినవాడై యుండి: “అప్పటికే దేవుని స్వరూపం కలిగి ఉన్నప్పటికీ” అనేది ఇక్కడ ఉన్న ఆలోచన. ఎందుకంటే యేసు మానవుడుగా మారడానికి ఆయన అధిగమించాల్సిన ఆటంకాన్ని అది చూపిస్తుంది. స్వరూపము (గ్రీకు. "మోర్ఫే") ఆయన సంపూర్ణ దైవత్వాన్ని చూపుతోంది. దేవునితో సమానము అంటే ఆయన దేవునితో సహాత్ముడుగా, అదే సమయంలో వేరుగా ఉన్న వ్యక్తి (త్రిత్వంలో రెండవవ్యక్తి) అని అర్థం. విడిచిపెట్టకూడని అనేదానికి రెండు సహజమైన అర్థాలు ఉన్నాయి. “పట్టుకోవడం” (లాక్కోవడం) అని కావచ్చు, కానీ యేసు దైవత్వం దృష్టిలో చూస్తే అది బహుశా “గట్టిగా పట్టుకోవడం” (ఎట్టి పరిస్థితిలో విడవకుండా పట్టుకుని వేలాడడం) అని అర్థం కావచ్చు.
2:7-8 రిక్తునిగా చేసికొనెను అనే మాటలపై వాదోపవాదాలున్నాయి. యేసు తనను తాను ఏ విషయంలో రిక్తునిగా చేసుకున్నాడో అని వేదాంత పండితులు చర్చిస్తూ వచ్చారు. ఆయన తనను తాను దైవత్వం నుండీ, దాని గుణలక్షణాల నుండి వేరుచేసుకోలేదు అనేది నిశ్చయం. ఈ క్రియాపదంలో రెండు ప్రకటనలు కలిసి ఉన్నాయి. మొదటిది దాసుని స్వరూపమును ధరించుకొని అంటే కుమారుడైన దేవుడు నిజమైన దాసత్వం అంటే ఏమిటో ఆ కనపరచడానికి వచ్చాడు.
మనుష్యుల పోలికగా పుట్టి అంటే ఖాళీ చేసుకోవడం, దాసత్వం, ఈ రెంటినీ సూచిస్తుంది. తగ్గించుకొనెను. (వ.3తో పోల్చండి)అనే ఈ రెండవ క్రియాపదాన్ని మరి రెండు వ్యాఖ్యలు వివరిస్తున్నాయి. మొదటిది, ఆయన ఆకారమందు మనుష్యుడుగా కనబడి అనేది ఆయన తగ్గించుకొని ఉన్న కాలం. “మనుష్యుడుగా” అనే మాట "దేవుని స్వరూపము"(వ. 6) అనే మాటకు వ్యత్యాసమైనది. యేసు మానవరూపంతో భూమిమీదికి వచ్చినప్పటికీ, మానవుని కంటె ఎక్కువైనవాడు. రెండవది, యేసు తగ్గింపు, ఆయన విధేయత చూపిన దానిని బట్టి వచ్చింది. దాసులు విధేయులౌతారు. యేసు దేవునికి లోబడ్డాడు, సిలువ మరణము పొందేటంతగా!
2:9-11 ఈ వచనాల్లో దేవుడు కార్యం జరిగిస్తున్నట్లుగా వర్ణించబడ్డాడు. మళ్ళీ రెండు క్రియాపదాలు ఇక్కడున్న ఆలోచనను వివరిస్తున్నాయి. మొదటిది, దేవుడు ఆయనను అధికముగా హెచ్చించి (“అధికంగా హెచ్చించడం" ఇక్కడ మాత్రమే ఉంది) అంటే కొందరు దానిని ఉన్నవాటిలో ఉన్నత స్థానం అని భావించినా, దేవుడు యేసుకు ఒక కొత్త స్థానాన్ని ఇచ్చాడు అని అర్థమిస్తుంది. రెండవది, దేవుడు ఒక నామమును ఆయనకు అనుగ్రహించెను. ఈ నామం ప్రతి నామమునకు పై నామము, అదే ప్రభువు (కురియోస్= యెహోవా). ప్రతివాని మోకాలును... వంగునట్లును, ప్రతివాని నాలుకయు... ఒప్పుకొనునట్లును అనే మాటలు దేవుడు ఎంత ఉన్నత స్థాయికి హెచ్చించాడో తెలుపుతున్నాయి. ఇక్కడ పేర్కొన్న భంగిమ, ఒప్పుకోలు, విధేయతాపూర్వక గౌరవాన్ని సూచిస్తున్నాయి. “ప్రతి” అనే మాటలో అన్ని ప్రాంతాలు, అంటే పరలోకమందున్న వారిలో గాని, భూమిమీద ఉన్న వారిలో గాని, భూమి క్రింద ఉన్నవారిలో గాని అన్నీ ఉన్నాయి. మొత్తంగా సజీవులైనా, మృతులైనా (దీవించబడిన, శిక్షించబడిన) అందరూ దీనిలోకి వస్తారు. అందరూ దేవున్ని మహిమపరుస్తారు. యేసు దేవునికి, మానవులకు మధ్య మధ్యవర్తిగా ఉన్నాడని ఇది బోధిస్తుంది. ఆయన ఆరాధనకు కేంద్రస్థానం (ప్రభువు), భూమిపై దేవుని చిత్రాన్ని జరిగించేవాడు.
2:12-18 ఈ భాగంలో మూడు అన్వయాలున్నాయి. ఆచరణాత్మక క్రైస్తవ్యం (వ.12-13), సానుకూల స్థిరత్వం (వ.14-16), వ్యక్తిగత ఆనందం (వ.17-18).
2:12-13 విధేయత చూపాల్సింది దేవునికేగాని, తనకు రాబోయే మరణం క్రైస్తవ ఆసక్తిని నీరుకార్చదని ఆశిస్తున్న పౌలుకు కాదు. కొనసాగించుడి అంటే రక్షణను సంపాదించుకోమని కాదు, అన్వయించుకొని, ఆచరించమని అర్ధం. భయముతోను వణకుతోను అంటే దేవుని ఆశీర్వాదం విషయంలో సరైన గౌరవం కలిగి వుండడం. నిజమైన విధేయత గౌరవం నుండి వస్తుంది కానీ భయం నుండి కాదు. కార్యసిద్ధి కలుగజేయువాడు దేవుడే అనే మాటలు క్రైస్తవులను దేవుడే తనకు తానుగా ప్రోత్సాహాన్ని అందించి వారిని బలోపేతం చేస్తాడు అనే గొప్ప ప్రోత్సాహాన్ని కలుగజేస్తున్నాయి.
2:14-16 సణుగులును సంశయములును స్వార్థం నుండీ, వృథాతిశయం నుండీ పుట్టుకొస్తాయి (1:15,17 తో ద్వితీ 32:5 పోల్చండి). నిరపరాధులు (సంపూర్ణ క్రైస్తవ వ్యక్తిత్వం), నిష్కళంకులు (అభ్యంతరం కలిగించని జీవితం; 1:10తో పోల్చండి) అనే పదాలు రూపకాలంకారాలను పరిచయం చేస్తున్నాయి. దేవుని వాక్యాన్ని అర్థం చేసుకోవడంలో విఫలమైన లోకంలోని మూర్ఖమైన వక్రజనము మధ్య, మొదటిగా విశ్వాసులు నైతికంగా అనింద్యులై ఉండాలి. వంకర జీవితాలకు విశ్వాసులు తిన్నని నమూనాలుగా ఉండాలి. రెండవదిగా, అంధకారమయమైన లోకంలో దానికి భిన్నమైన తేజస్సుతో జ్యోతులవలె ప్రకాశించాలి.
2:17-18 పానార్పణ పా.ని.లోని బలుల వ్యవస్థను జ్ఞాపకం చేస్తుంది. ఈ విశ్వాసుల కోసం పోయబడుతున్న పానీయం పౌలే. విశ్వాసయాగము అర్పణను, ఆచారాన్ని జ్ఞప్తికి తెస్తుంది. ఇదంతా పౌలుకు, ఫిలిప్పీ విశ్వాసులకు సంతోషాన్ని కలిగిస్తుంది. ఈ 2:19-30 ఈ భాగంలో పౌలు ఏదో ఒక రోజు వారి వద్దకు రావాలనే ఆశను వ్యక్తం చేస్తున్నాడు కానీ తిమోతి, ఎపఫ్రాలను మాత్రం వెనువెంటనే ఫిలిప్పీయుల దగ్గరకు పంపించడానికి చూస్తున్నాడు.
2:19-24 తిమోతిని గురించి 1:1 నోట్సు చూడండి. ధైర్యము (అక్షరార్థంగా “మంచి ఆత్మ") అంటే “ప్రోత్సాహం”. అతనివంటి వాడెవడును (అక్షరార్థంగా “సమానమైన ఆత్మగలవాడు") అంటే పరిచర్యలో “పాలివాడు లేక ఒకటే ఆత్మ గలవాడు” అని. తిమోతి గురించి పౌలు మూడు విధాలుగా వర్ణించాడు: వారి విషయమై అతడు యథార్థమైన శ్రద్ధ చూపాడు (వ.1-4తో పోల్చండి), యేసు క్రీస్తు విషయాలకు, ఇతరుల విషయాలకు అతడు విలువనిచ్చాడు, సువార్త పరిచర్యకు అవసరమైన షరతుల నెరవేర్పులో రాటుదేలిన యోగ్యత (అక్షరార్ధంగా “అగ్నితో పరీక్షింపబడినవాడు”) గలవాడు.
2:25-30 ఎపఫ్రాదితు ఫౌలుతో పరిచర్యను పంచుకొంటూ (సహోదరుడు, జతపనివాడు, తోడియోధుడు), సంఘానికి ప్రతినిధిగా ఉన్నాడు. దూతయు, ఉపచరించినవాడు అనే మాటలు ఎప దితు రోమాలో పౌలును గూర్చి శ్రద్ధ వహించడానికి సంఘం నియమించిందని సూచిస్తున్నాయి. రోమాకు వెళ్ళే ప్రయాణంలో ఎపఫ్రాదితు మరణకరమైన వ్యాధికి లోనయ్యాడు. సంఘాన్ని, పౌలును నిరాశపరుస్తానేమో అనుకున్నాడు. అతనిని చేర్చుకుని (“తగిన విధంగా”), అట్టివారిని ఘనపరచుడి అనే మాటలు, ఎపఫ్రాదితు ఈ విషయంలో విఫలం కాలేదని తెలియజేస్తున్నాయి. అతడు క్రీస్తు యొక్క పని నిమిత్తము శ్రేష్టమైన రీతిలో పనిచేశాడు. మీ ఉపచర్యలో ఉన్న కొదువ అనే మాటలు సంఘాలు పౌలు పట్ల చూపిన శ్రద్ధను సూచిస్తున్నాయి. ఆ కొదువను తీర్చడం ఎపఫ్రాదితు తన బాధ్యతగా తీసుకున్నాడు.